Portal Przegląd Koniński to wiadomości lokalne z Konina i okolic. Konin, Słupca, Koło i Turek.

– To były ogromne emocje, więc wszystko działo się trochę obok mnie – wspomina Julia Marcinkowska ze Ślesina galę w TV Polsat, podczas której została pierwszą wicemiss Polski. Co czuła, gdy odbierała koronę oraz szarfę i jakie ma plany na najbliższą przyszłość? – Na pewno jeszcze wszyscy o mnie usłyszą – deklaruje zapowiadając prace nad kolejnymi swoimi nowymi piosenkami.

– Julia, czy już ochłonęłaś po tych emocjach związanych z galą Miss Polski? Czy nadal niedowierzasz, że zostałaś wicemiss Polski?

– Trochę niedowierzam. Emocje są już mniejsze, ale nie udało mi się jeszcze odespać tych ostatnich tygodni przygotowań.

– Domyślam się, że rodzina wierzyła, że zajdziesz wysoko w tym konkursie?

– Rodzina bardzo mnie wspierała na każdym etapie. Nigdy nie usłyszałam żadnego słowa „po co to robisz , po co startujesz?”. Wszyscy bardzo mnie dopingowali i jestem im za to bardzo wdzięczna.

– Spotkaliśmy się nieprzypadkowo w MGOK-u w Ślesinie, bo właśnie tutaj zaczynałaś swoją karierę wokalną. Chcesz ją nadal kontynuować, a może jednak wybierzesz modeling?

– Śpiew jest mi nadal najbliższy. W trakcie przygotowań do konkursu Miss Polski, na chwilę odłożyłam pracę nad nowymi utworami, ale powoli do tego wracam. Już nie mogę się doczekać, by pokazać światu, nad czym pracuję.

– Gdy rozmawialiśmy wcześniej, mówiłaś, że dla Ciebie już wielkim sukcesem jest bycie w finałowej 32 najpiękniejszych Polek. Co czułaś, gdy znalazłaś się w szesnastce, potem w piątce i na końcu w dwójce?

– Mało pamiętam z tego dnia! To były ogromne emocje, więc wszystko działo się trochę obok mnie. Zmęczenie też brało górę, bo od rana byłyśmy na próbach generalnych. Czułam niesamowite szczęście, że jest mi dane przeżyć coś takiego. To niesamowite doświadczenie i pamiątka na całe życie.

– Czy w tym czasie, czekając na werdykt, o czymś myślałaś?

– Praktycznie nic nie pamiętam. Moment odczytania werdyktu był dla mnie zupełnie odrealniony. Miałam łzy w oczach.

– A co czułaś gdy, założono Ci koronę i szarfę? Miałaś poczucie, że wykonałaś kawał dobrej roboty?

– Na początku było wzruszenie. Gdy jeszcze zobaczyłam moich rodziców, którzy do mnie podeszli i mogłam ich wreszcie przytulić, łzy mi ciekły z oczu. Przez dwa tygodnie przygotowań do konkursu nie widzieliśmy się na żywo, tylko za pośrednictwem internetu. Ale też rzadko, bo całe dnie, od rana do wieczora byłyśmy zajęte. Emocje wtedy puściły, a duma pojawiła się dopiero następnego dnia, gdy wstałam rano.

– Wielu osobom wydaje się, że taki konkurs to tylko ten moment emisji w telewizji. A to są tygodnie przygotowań wcześniej!

– Gdy oglądałam poprzednie edycje, myślałam, że to jest tylko wyjście na scenę, nie spodziewałam się, ile pracy wiąże się z galą. Tak naprawdę wszystko trwało pół roku, bo zaczęło się już w styczniu na castingu. Później były kolejne etapy – ćwierćfinał, półfinał i wreszcie finał.

– Co dalej będzie się z Tobą działo?

– Zobaczymy! Czekam, co przyniesie los. Na pewno chcę śpiewać i pokazywać nowe utwory. W czasie przygotowań do konkursu Miss Polski byłam w trakcie tworzenia materiału. Teraz do tego wracam, więc na pewno jeszcze wszyscy o mnie usłyszą. Kilka nowych utworów jest już gotowych. Czekam na odpowiedni moment, żeby je pokazać światu.

– Czy w ogóle kiedykolwiek przewidywałaś, że weźmiesz udział w konkursie piękności?

– Nigdy, bo zawsze na pierwszym planie była muzyka. Trzy lata temu zainteresowałam się modelingiem. Pamiętam jak dziś ten moment, kiedy zdecydowałam się pójść na pierwszą sesję zdjęciową. I tak to się potoczyło aż zaprowadziło mnie do finału Miss Polski i samej gali.