W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Szczegółowe informacje znajdują się w POLITYCE PRYWATNOŚCI I WYKORZYSTYWANIA PLIKÓW COOKIES. X
Browar do 30.12.24

Aktualności

W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych

2024-11-01 14:25:00
Andrzej Tyczyno
Napisz do autora
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych

W sali widowiskowej Centrum Kultury w Dobrej odbyło się spotkanie autorskie z Pawłem Kuszczyńskim, pochodzącym z tego miasteczka poetą i krytykiem literackim, prezesem poznańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Poeta podzielił się między innymi swoimi wspomnieniami, refleksjami związanymi z dniem Wszystkich Świętych.

Paweł Kuszczyński urodził się w 1939 roku w Dobrej. Tutaj ukończył Szkołę Podstawową.

Pozostał dobrzaninem

Naukę kontynuował w kaliskim Liceum Pedagogicznym. Potem studiował na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, którą ukończył w 1970 roku. Początkowo był nauczycielem, a następnie przez 43 lata pracował jako ekonomista. Jest autorem 14 tomików poezji. W 2015 r. wydał zbiór recenzji krytyczno-literackich „Wartości zauważone”, za który otrzymał nagrodę im. Gustawa Herlinga Grudzińskiego. Za osiągnięcia w poezji i krytyce literackiej Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego przyznało mu w 2006 roku Srebrny Medal Labor Omnia Vincit. W marcu 2011 roku otrzymał medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis nadany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Choć związany z Poznaniem w sercu pozostał dobrzaninem.

Słuchali emeryci i młodzież

Sala Centrum Kultury wypełniła się do ostatniego miejsca. Zasiedli w niej członkowie tutejszego klubu „Senior+”, młodzież z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego, zainteresowani mieszkańcy w tym znajomi poety oraz przedstawiciele władz gminy. W trwającym ponad godzinę spotkaniu, poeta zaprezentował im szereg wierszy wydanych na przestrzeni lat.

Powrót do korzeni

Wracał w nich z sentymentem do dobrskich korzeni, czasów szkolnych. Stąd przewinęły się w jego wierszach wspomnienia i refleksje z miejscowego cmentarza w wierszu „Jesienny cmentarz”. Odczytał też wiersz poświęcony swojej kuzynce, które zmarła w wieku 22 lat i pochowana została w sukni ślubnej. Mówił też o swoich zmarłych już dawno nauczycielach Rozalii Mili, Konradzie Litwińskim, a także przyjaciołach i pierwszych zauroczeniach.

Jadwiga podmiotem lirycznym

Zwracając się do młodzieży, mówił o historii, patriotyzmie i narodowych wartościach. Jego słowa, pełne emocji i głębokiej mądrości, z pewnością pozostaną w pamięci uczestników spotkania na długo. Jednej ze swoich koleżanek Jadwidze, dedykował wiersz, w którym to ona miała być podmiotem lirycznym.

pewik operator
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych
W swoich wierszach wraca z sentymentem do swoich korzeni i czasów szkolnych