Portal Przegląd Koniński to wiadomości lokalne z Konina i okolic. Konin, Słupca, Koło i Turek.
Na świecie istnieją setki różnych odmian kotów. Kota jawajskiego (https://zwierzaki.pl/kot-jawajski), korata (https://zwierzaki.pl/kot-korat) orazpeterbalda (https://zwierzaki.pl/kot-peterbald) wyróżnia niezwykły wygląd, ciekawa okrywa włosowa oraz specyficzny charakter i wysoka inteligencja. Każdy z nich jest unikalny. Niektóre mają gęste futro, a inne są wręcz kompletnie łyse. Niektóre są uparte, podczas gdy inne są miłe, przymilne i wiernie trwają przy boku właściciela towarzysząc mu w dosłownie każdej (nawet tej najbardziej intymnej) czynności życiowej. Wspólne dla nich wszystkich jest to, że są niesamowicie piękne - a miłośnicy tych konkretnych ras darzą je ogromnym uczuciem.
Kot jawajski to odmiana popularnej rasy syjamskiej. W zasadzie można powiedzieć, że jest to jej długowłosa wersja. Jawajczyki mają zwykle tę samą cudowną, ale nieco mniej wymagającą osobowość, co kot syjamski.Charakteryzuje jej niezwykła ciekawość , wysoka inteligencja i duża aktywność.To pupil, który kocha swojego właściciela i uwielbia z nim przebywać , do tego chętnie angażuje się we wszelkie czynności człowieka. W jego naturze występuje umiłowanie do skakania na duże wysokości, zabawa różnymi typami wędek lub innymi zabawkami i po prostu ogólna eksploracja otoczenia. Będzie próbował naśladować rzeczy, które robisz, takie jak otwieranie drzwi lub szuflad lub opróżnianie torby. Może nauczyć się chodzić na smyczy i z powodzeniem da się wyszkolić w aportowaniu. Chociaż osobowość jest determinowana przez różne czynniki, nie tylko genetykę, charakter kota jawajskiego wydaje się różnić w zależności od koloru. Te z szylkretowym umaszczeniem są dzikie i szalone podczas gdy te kremowe przymilne. Cętkowane znowu uważa się za hałaśliwe. Jawajczyki mają charakterystyczny głos i będą „rozmawiać” z tobą dosłownie o wszystkim.
Kot korat pochodzi z północno-wschodniej prowincji Korat w Tajlandii. W kraju jego pochodzenia uważają go za symbol fortuny i opisują w ten sposób: umaszczenie ma barwę jak deszczowe chmury, których srebrnym blask przypomina błyszczące monety a jego oczy mają kolor dopiero co wyrośniętego ryżu (cokolwiek to oznacza). Korat nie jest rasą sztucznie wyhodowaną w wyniku krzyżówek, ale naturalną - pochodzi wprost z dzikiej przyrody. Rasa ta istnieje w Tajlandii od wielu lat a ok. 30 lat temu pierwsze egzemplarze dotarły do Ameryki, skąd wyruszyły do Europy. Ciekawostka jest, że hodowle koratów muszą być w stanie wykazać pochodzenie linii ich miotu aż z Tajlandii,w przeciwnym razie nie będą uważane za rasowe.
Wygląd
Średnia wielkość ciała
Głowa: widziana z przodu ma kształt serca.
Uszy: duże i szerokie u nasady, lekko zaokrąglone końcówki
Oczy: duże, okrągłe, świetliste i wyraziste. Preferowana jest brylantowa zieleń, ale bursztyn jest dozwolony.
Tułów: umięśniony, gibki, mocny.
Sierść: Krótka do średniej długości, błyszcząca i delikatna.
Kolor: Srebrno-niebiesko-szary, im więcej srebra, tym lepiej.
Temperament
Korat to kochający, czuły i zabawny kot. Jest cichy i spokojny i nie lubi głośnych, nagłych dźwięków. Dlatego nie poleca sie go do domów z małymi dziećmi lub hałaśliwymi psami.
Kot peterbald to stosunkowa młoda rasa powstała w 1994 roku przez skrzyżowanie kota orientalnego krótkowłosego z rasą Don Sphynx. Był to pomysł rosyjskiej hodowczyni Olgi S. Mironovej. W ten sposób powstała odmiana została później nazwana Peterbald. Szybko zyskała popularność w Skt. Petersburg w Rosji i jest uznawana przez Cat Fanciers Association (CFA) od 1997 roku . Nadal jednak to stosunkowo rzadko spotykana odmiana kotów domowych. Mały i średni Peterbald zachowuje kilka unikalnych cech Don Sphyx, w tym zręczność i charakterystyczną pomarszczoną skórę. Ta elegancka rasa przejęła swój długi i lekki typ ciała oraz wydłużoną głowę od kota orientalnego krótkowłosego. Unikalną cechą Peterbalds jest to, że mają długie przednie palce , dzięki czemu mogą trzymać i manipulować zabawkami i innymi rzeczami. Na ogół mają bardziej przyjazną i społeczną osobowość niż typowe koty orientalne lub syjamskie. Okrywa włosowa Peterbalda jest zróżnicowana: od aksamitnego, puszystego weluru do całkowicie nagiej i bezwłosej. Istnieje nawet ultra łysy typ, który nie ma ani wąsów ani brwi (a ich skóra często jest lekko lepka w dotyku). Potencjalni właściciele peterbaldów mogą również być zainteresowani tym, że sierść tych zwierząt może się znacznie zmienić w ciągu pierwszych dwóch lat życia.
