Portal Przegląd Koniński to wiadomości lokalne z Konina i okolic. Konin, Słupca, Koło i Turek.

Niejaka "Róża", kobieta ponoć kiedyś pracująca w policji jeździ oplem a widać, że ta kobieta ma problemy ze zdrowiem psychicznym. To nie donos tylko sygnał dla rodziny, że tej kobiecie trzeba udzielić pomocy.

▼ SOBOTA, 11 KWIETNIA 2020 Wzór odwołania od decyzji administracyjnej w sprawie naruszenia zakazów obowiązujących w stanie epidemii. .................................... 2020r. …............................ …............................ …............................ ………….. Państwowy Wojewódzki Inspektorat Sanitarny za pośrednictwem Wojewódzkiego Państwowego Inspektora Sanitarnego w …………………. Dot. decyzji nr …....................................... Niniejszym wnoszę (uzupełniam) odwołanie od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego w ………………………………. z dnia ................ 2020r. w przedmiocie nałożonej na moją osobę kary administracyjnej. Skarżonej decyzji zarzucam, naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na rozstrzygniecie sprawy. Organ wydał decyzję m. in. w oparciu o art. 104 Kodeksu Postępowania Administracyjnego, w związku z powyższym do postępowania w przedmiocie nałożenia kary administracyjnej, mają zastosowanie przepisy Kodeksu Postępowania Administracyjnego, zatem także przepis art. 10 § 1 Kpa., który stanowi iż organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożliwić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. O ile Art 10 § 2 KPA zezwala na odstąpienie od tego udziału w przypadku nie cierpiącej zwłoki ze wzgl. na niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego, to w powyższym przypadku nie zaistniało takie zagrożenie, gdyż strona nie została nigdy zdiagnozowana jako nosiciel koronawirusa SARS CoV-2, nie była ani nie jest poddana przymusowej kwarantannie, a jej stawiennictwo w celu złożenia wyjaśnień nie stanowi żadnego zagrożenia epidemiologicznego ujętego w ustawie z 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284, 322 i 374), zwłaszcza że takie wyjaśnienia równie dobrze można w obecnych czasach złożyć za pośrednictwem np. video-konferencji. Uzasadnienie wniosku: W przedmiotowej sprawie, stronie nie umożliwiono złożenia stosownych wniosków dowodowych, ani wypowiedzenia się co do zebranego materiału dowodowego - czyli notatki urzędowej, która jest tylko i wyłącznie subiektywną oceną przeprowadzającego interwencję stróża prawa. Po pierwsze, organ stwierdził, że waga naruszenie prawa, jakiego dopuszczono się nie jest znikoma. Na jakiej podstawie organ stwierdza, że czynność której dopuściła się strona z zachowaniem wszelkich aktualnych zaleceń Ministerstwa Zdrowia, stanowi wysokie ryzyko zagrożenia zdrowia i życia ludzkiego? Czy organ ma wobec strony jakiekolwiek podejrzenia, iż może być nosicielem koronawirusa? Jeśli tak, to dlaczego nie została ona jeszcze przebadana na jego obecność w organizmie? Po drugie, organ stwierdził, że wymierzona kara uwzględnia “indywidualne i osobiste właściwości strony postępowania”. Modelowo rzecz biorąc, jeśli w ogóle wykluczono możliwość wysłuchania strony i przedstawienia jej swoich racji w postępowaniu, to odebrano sobie szansę na uwzględnienie indywidualnych i osobistych właściwości tej osoby, w celu wymierzenia jej adekwatnej kary. Po trzecie, brak jest w tej konkretnej sprawie jakiegokolwiek odniesienia się do poziomu dolegliwości kary ......... zł, którą ma zapłacić "sprawca". Przy każdym nałożeniu kary organ wydający decyzję powinien uwzględnić jej dolegliwość dla obywatela i proporcjonalność w stosunku do popełnionego wykroczenia. Widełki ustalone odgórnie przez Radę Ministrów nie mają żadnej podstawy prawnej, w przypadku niedookreślenia konkretnych czynności podlegających konkretnej karze, a w tym przypadku mamy absolutną dowolność w interpretacji celu przemieszczania się przez funkcjonariusza, który nie jest od tego, żeby oceniać jakie potrzeby życiowe są dla obywatela podstawowe. Po czwarte wreszcie i najważniejsze, Rada Ministrów nie ma uprawnienia do wprowadzenia generalnego zakazu przemieszczania się. Mimo to, działając poza granicami upoważnienia ustawowego, w § 5 rozporządzenia wskazała, że poza wyjątkami, od 1 kwietnia 2020 r. do 11 kwietnia 2020 r. zakazuje się na obszarze RP przemieszczania się osób. Narusza to m.in. art. 92 ust. 1 Konstytucji, zgodnie z którym rozporządzenia są wydawane przez organy wskazane w Konstytucji, na podstawie szczegółowego upoważnienia zawartego w ustawie i w celu jej wykonania. Stanowi to jednocześnie o naruszeniu art. 31 ust. 3 Konstytucji, wskazującym warunki ograniczenia w zakresie korzystania z praw i wolności, do których nieodzownie należy ustanowienie ograniczeń w drodze regulacji ustawowej. § 5 rozporządzenia nie został zatem wydany w celu wykonania ustawy, ta bowiem uprawnia Radę Ministrów wyłącznie do wprowadzenia ograniczeń określonego sposobu przemieszczania się. W ramach tego upoważnienia można było wskazać jedynie sposób przemieszczania się oraz zakres jego ograniczenia. Niedopuszczalne było natomiast wprowadzenie generalnego zakazu przemieszczania się. Oznacza to, że § 5 rozporządzenia jest także niezgodny z art. 52 ust. 1 i 3 Konstytucji przez to, że wyłącza wolność poruszania się po terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie na podstawie ustawy, lecz na podstawie rozporządzenia nie mającego w tym zakresie żadnego umocowania w ustawie. Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji ustawowe ograniczenia konstytucyjnych praw i wolności nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Czasowe zawieszenie możliwości korzystania z określonych konstytucyjnych praw jest więc możliwe jedynie po wprowadzeniu stanu nadzwyczajnego. Z uwagi na fakt, że go nie wprowadzono, dla oceny konstytucyjności wprowadzanych ograniczeń aktualne pozostają więc standardy wynikające z art. 31 ust. 3 Konstytucji. W związku z powyższym, należy wskazać iż strona chciała w niniejszej sprawie złożyć następujące wnioski dowodowe i w tym momencie wnosi o: przesłuchanie służb dokonujących kontroli w przedmiotowej sprawie na okoliczność ustalenia powodów podjęcia interwencji wobec strony, udzielonych przez nią odpowiedzi na zadane pytania odnośnie celu przemieszczania się, ew. możliwości odtworzenia nagrania z przeprowadzonej interwencji jako materiału dowodowego, ustalenia czy rzeczywisty cel przemieszczania się mieścił się w kanwie czynności „zaspokajających niezbędne potrzeby bieżące życia codziennego” zgodnych z ustawą. Wydanie decyzji, bez przeprowadzania pełnego postępowania administracyjnego skutkowało ograniczeniem, a w zasadzie uniemożliwieniem stronie wzięcia czynnego udziału w postępowaniu, poprzez błędne zastosowanie Art. 10 § 2 KPA, zatem wnoszę o uchylenie decyzji i przekazanie jej Wojewódzkiemu Państwowemu Inspektoratowi Sanitarnemu w .......................................... do ponownego rozpoznania. Z poważaniem, ................................................

Policja to sobie co najwyżej wylegitymować nas może bo wszystkie uchwały wprowadzane przez rząd są bezprawne i nie konstytucyjne ingerujace w nasze konstytucyjne prawo do wolność. Wprowadzony byłby stan wyjątkowy to wtedy trzeba było by przestrzegać. Póki co radzę nikomu mandatu nie przyjmować. W sądzie wygracie hehe chyba że sąd :p dalej sobie odpowiedzcie sami.

Głupia policja nie znająca przepisów nie ma stanu wyjątkowego więc spadać z mandatami

Mogłeś zostać lekarzem także Ty. Po co te bezpodstawne frazesy. Siedź w domu i nie marudź! To dla Twojego dobra, zdrowia, aby nie spotkały nas II Włochy. Przynajmniej pobędziesz z rodziną.