Portal Przegląd Koniński to wiadomości lokalne z Konina i okolic. Konin, Słupca, Koło i Turek.
Na 1 rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata, grzywnę oraz 4-letni zakaz zajmowania stanowisk kierowniczych w organach administracji państwowej związanych z ochroną zabytków skazał dziś Sąd Rejonowy w Koninie Janusza T., byłego konserwatora zabytków w Koninie, oskarżonego o przekroczenie uprawnień przy wydawaniu zgody na wyburzenie szkoły talmudycznej. – W ocenie sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy w całości potwierdził, że oskarżony działając umyślnie dopuścił się zarzucanego mu czynu – podkreślał uzasadniając wyrok sędzia Przemysław Kowalski.
Do wyburzenia ponad 150-letniego budynku domu talmudycznego doszło w lipcu 2016 roku. Pozwolenie na to wydał Janusz T., ówczesny konserwator zabytków w Koninie. Podczas wszczętego w tej sprawie śledztwa prokurator zarzucił mu przekroczenie uprawnień, co oznaczało, że nie miał kompetencji na wydanie decyzji o rozbiórce.
W ciągu dwóch lat przed sądem zeznawało wielu świadków, przeanalizowano dziesiątki dokumentów, zaczerpnięto opinii biegłych. Kilkanaście dni temu sąd wysłuchał mów końcowych. Obrońca Janusza T. wniósł o jego uniewinnienie, prokurator domagała się natomiast kary 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na 3 lata, grzywny oraz wydania zakazu zajmowania stanowiska kierowniczego w organach administracji państwowej związanych z ochroną zabytków na 5 lat.
Dziś zapadł wyrok. – Sąd miał do czynienia z dwoma problemami – uzasadniał sędzia Przemysław Kowalski. – Pierwszy dotyczył tego, czy budynek szkoły talmudycznej był zabytkiem, drugi – to kwestia zachowania się oskarżonego, tzn. czy naruszył swoje obowiązki i czy jego czyn wyczerpuje znamiona przestępstwa. W ocenie sądu na oba te pytania należy odpowiedzieć pozytywnie. Nie budzi jakichkolwiek wątpliwości sądu, że wyburzona szkoła talmudyczna była zabytkiem. Założona została dla niej „Biała Karta”, która wskazuje, że budynek był wpisany do wojewódzkiej ewidencji zabytków i w związku z tym zgodę na jej wyburzenie mógł wydać tylko wojewódzki konserwator zabytków w Poznaniu (co wynika bezpośrednio z dołączonych zarządzeń do akt sprawy, z których sąd przeprowadzał dowód).
W uzasadnieniu sędzia podkreślił, że zeznania zarówno oskarżonego, jak i pracowników konińskiej delegatury Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków, którzy próbowali sugerować, że budynek szkoły talmudycznej nie był zabytkiem należy uznać za wysoce naiwne. Zdziwienie sądu – jak przyznał sędzia Przemysław Kowalski – budziły także zeznania niektórych pracowników konińskiej delegatury, którzy twierdzili, że nie wiedzieli, czy szkoła talmudyczna była zabytkiem. – Takie twierdzenia dyskwalifikują ich w ogóle do pracy w tym urzędzie. W ocenie sądu osoby te doskonale wiedziały, że to był zabytek, a ich zeznania stanowiły ustaloną linię obrony oskarżonego, która była skorelowana z jego wyjaśnieniami – mówił.
Sędzia Przemysław Kowalski podkreślił, że zarówno doświadczenie Janusza T., jak i wieloletnie pełnienie przez niego kierowniczej funkcji w konińskim oddziale ochrony zabytków wymagały od niego nie tylko wiedzy na temat zabytków w Koninie (których – jak podkreślał – jest niewiele), ale również na temat ciążących na nim obowiązków. – Z zarządzenia, które bezspornie złamał wynikało, że na wyburzenie zabytków wpisanych do wojewódzkiej ewidencji zabytków wymagana jest zgoda wojewódzkiego konserwatora zabytków, czyli w tym przypadku musiała zapaść na poziomie Poznania, a nie Konina – mówił.
Odnosząc się do wysokości kary – sędzia podkreślił, że jeden rok w zawieszeniu na 3 lata próby będzie wystarczającym, aby Janusz T. wdrożył się w przyszłości do przestrzegania porządku prawnego. – Natomiast z uwagi na fakt, iż naruszenie przez niego obowiązków miało charakter umyślny, co dyskwalifikuje go do pełnienia stanowiska kierowniczego w organach administracji państwowej związanej z ochroną zabytków, sąd przychylił się do wniosków prokuratury i orzekł zakaz na okres 4 lat, uznając iż będzie to wystarczający czas na refleksję nad swoim postępowaniem i wyciągnięcie z niego odpowiednich wniosków – mówił sędzia Przemysław Kowalski.
Dziś podczas ogłoszenia wyroku nie było w sali ani Janusza T., ani jego obrońcy. Obecna była natomiast prokurator Joanna Dopierała.
Wyrok nie jest prawomocny.
