Pod przewodnictwem ks. Bogusława Bindy MIC, przełożonego domu zakonnego księży i braci marianów w Licheniu, modlono się podczas mszy św. w związku z uroczystościami ku czci św. Joanny Francuskiej, założycielki zakonu Najświętszej Maryi Panny.
Wraz z przeorem licheńskich marianów uroczystą sumę odpustową koncelebrowali: ks. Janusz Bialucha MIC oraz ks. Czesław Pisiak MIC. W słowie skierowanym do wiernych podczas liturgii ks. Binda powiedział, iż dzięki Bożej Opatrzności dane nam było spotkać się w grąblińskiej świątyni, w tym wyjątkowym dla sióstr anuncjatek dniu. Odnosząc się do św. Joanny de Valois, marianin wyjaśnił, iż „dzięki mądrości Boga, mogła ona pełnić Jego wolę”. – Ona w życiu zmierzyła się z miłością egoistyczną. Najpierw jej ojciec, Ludwik XI, był niepogodzony i niepocieszony, gdyż chciał mieć syna, a urodziła mu się córka. Dlatego była to miłość egoistyczna. Podobnie było z jej mężem, Ludwikiem XII. Nie był szczęśliwy, gdyż św. Joanna była osobą niepełnosprawną. Po 22 latach małżeństwo unieważniono – kontynuował marianin. Mówiąc to, kapłan wskazał, w jaki sposób miłość egoistyczna może zabić w nas Boga.
Tradycyjnie w dniu wspomnienia św. Joanny de Valois, w trakcie sumy odpustowej, na ołtarzu znalazły się relikwie świętej założycielki zakonu sióstr anuncjatek, której uczestniczący we wspólnej modlitwie wierni oddali cześć poprzez ucałowanie relikwiarza z jej doczesnymi szczątkami.
Po zakończonej liturgii siostry anuncjatki zaprosiły wiernych na spotkanie przy herbacie oraz skromnym poczęstunku do klasztoru znajdującego się tuż przy kościele pw. Matki Bożej Dziesięciu Cnót Ewangelicznych w Grąblinie.
Św. Joanna de Valois urodziła się w 1464 roku jako córka króla Francji, Ludwika XI. W 1502 r. razem ze swoim spowiednikiem, franciszkaninem o. Gabrielem Marią, założyła w Bourges zakon klauzurowy sióstr anuncjatek (Sióstr od Zwiastowania), których celem było naśladowanie cnót Najświętszej Maryi Panny. Joannę de Valois beatyfikował papież Benedykt XIV w 1742 r., a kanonizował Pius XII w 1950 r. Jest patronką chorych, upośledzonych i opuszczonych. Siostry anucjatki posługują modlitwą w klasztorach znajdujących się we Francji, Belgii, Kostaryce oraz Polsce (od 2010 roku mieszkają w klasztorze w lesie grąblińskim, będącym częścią Sanktuarium Maryjnego w Licheniu Starym).